ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ "ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ"...

(ένα "αντιφροντιστήριο"(1) εκτός κομματικών μαντριών)

   Το να κάνει και να μεγαλώνει κάποιος παιδιά δεν είναι ούτε "δικαίωμα" ούτε, φυσικά, υποχρέωση: είναι καταρχήν μια βιολογική λειτουργία (όπως ο ύπνος, το φαγητό, η αφόδευση ή το σεξ) με τη διαφορά ότι έχει πολύ σημαντικές κοινωνικές προεκτάσεις και συνέπειες από οποιαδήποτε άλλη, έτσι ώστε να θεωρείται εύλογα και κοινωνική λειτουργία. Δικαιώματα έχουν μόνο τα παιδιά. Οι γονείς έχουν μόνο υποχρεώσεις απέναντι στα παιδιά τους.

   Το "δικαίωμα" στην τεκνοποίηση και ανατροφή παιδιών το είχαν ανέκαθεν και τα ομοφυλόφιλα μέλη της κοινωνίας (και δεν υπάρχει λόγος να ξανατίθεται ως ζήτημα, παρά μόνο εκ του πονηρού). Υπάρχουν και στην Ελλάδα γνωστά τοις πάσι τέτοια παραδείγματα. Εν ολίγοις οποιοδήποτε ομοφυλόφιλο άτομο μπορεί να τεκνοποιήσει με άτομο του άλλου φύλου και να μεγαλώσουν μια χαρά το παιδί τους. Το να απαιτείς όμως να κάνεις παιδί με άτομο του άλλου φύλου για να το μεγαλώσεις με κάποιο άλλο άτομο που θα είναι της (σεξουαλικής) αρεσκείας σου αλλά όχι γονέας του παιδιού, είναι ένα "δικαίωμα" που δεν το είχαν ποτέ ούτε τα ετεροφυλόφιλα άτομα. 

   To να απαιτείς δε νομική επέκταση και γενίκευση της παρένθετης "μητρότητας" για να ικανοποιήσεις το "δικαίωμά" σου να έχεις παιδί (δηλαδή να απαιτείς τον καρπό της ετεροφυλόφιλης συνεύρεσης, όχι γιατί δεν λειτουργεί σωστά το αναπαραγωγικό σου σύστημα ούτε γιατί η κυοφορία κρύβει θανάσιμους κινδύνους για την έγκυο ή το έμβρυο, αλλά επειδή απλώς απεχθάνεσαι τον τρόπο που προκύπτει αυτός ο καρπός) συνιστά ξεκάθαρα εργαλειοποίηση, εμπορευματοποίηση (και χυδαιοποίηση) της αναπαραγωγικής διαδικασίας και του γυναικείου σώματος αλλά και νομικό "δικαίωμα" που δεν το έχουν ούτε τα ετεροφυλόφιλα άτομα.

   Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα όταν θεωρείς ως επόμενο δικαίωμά σου να εφαρμόζεις μεθόδους ευγονικής (είτε πρόκειται για τεκνοθεσία π.χ. από ορφανοτροφείο, είτε για "παραγγελία" μέσω παρενθεσίας) ώστε να μπορείς να διαλέγεις το φύλο του παιδιού "σου", όπως θεωρεί π.χ. ο ομοφυλόφιλος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, που δήλωσε ότι θέλει μόνο αγόρια, γιατί δεν κατανοεί τη γυναικεία σεξουαλικότητα (στην πραγματικότητα δεν κατανοεί ούτε την αντρική) και γιατί θα ερχόταν σε πολύ δύσκολη θέση αν θα έπρεπε να εξηγήσει στην υποθετική κόρη "του" π.χ. τα της εμμήνου ρύσεως. Είναι άλλωστε γνωστό ότι όπου νομοθετήθηκε ο γάμος ομοφυλοφίλων οι αιτούντες τεκνοθεσία ομοφυλόφιλοι επιδιώκουν να τους δίνονται παιδιά του ιδίου φύλου με αυτούς ...

                                 

  

  Τέτοιες ομολογίες απλώς αποδεικνύουν ότι τα παιδιά χρειάζονται πατέρα και μητέρα και ότι κατεξοχήν ετεροφυλόφιλα ζεύγη γονέων έχουν τη δυνατότητα να φέρουν εις πέρας ολοκληρωμένη ανατροφή ανεξαρτήτως του φύλου των παιδιών τους. Γιατί τα παιδιά δεν θέλουν "μόνο αγάπη", όπως ηθικολογούν κάποιοι αφελείς (ή κουτοπόνηροι): το κορίτσι και το αγόρι θα απευθυνθούν ενστικτωδώς και κατά περίπτωση στη μάνα τους ή στον πατέρα τους ανάλογα με τα ζητήματα που θα αντιμετωπίζουν τουλάχιστον έως και την εφηβεία (π.χ. το κορίτσι στη μάνα του όταν του έρθει για πρώτη φορά περίοδος, το δε αγόρι στον πατέρα του όταν θέλει να παλέψει ή να παίξει κλπ.). Ένα ζεύγος ετεροφυλόφιλων γονέων έχει κατεξοχήν τις προδιαγραφές να παρέχει σε ένα παιδί την ποικιλία των πρωταρχικών έμφυλων ερεθισμάτων και παραστάσεων και τη βίωση θεμελιωδών συναισθημάτων, των τόσο ζωτικών για την ανάπτυξή του και την ψυχική του δόμηση (όπως ως γνωστόν συμβαίνει εδώ και ένα εκατομμύριο χρόνια, από τις απαρχές του ανθρώπινου είδους).   

  Σε συνέχεια του προηγούμενου, το να απαιτείς επιπλέον να απαγορευθεί να αναφέρονται σε δημόσια έγγραφα οι γονεϊκές ιδιότητες "πατέρας" και "μητέρα" και να αντικατασταθούν από τις αδιάφορες λεξούλες "γονέας 1" ή "γονέας 2", μόνο και μόνο για να μη νιώθεις συμπλεγματικά "άνισος" προς τους ετεροφυλόφιλους γονείς αλλά και για να μην έρθεις αντιμέτωπος με την  αποστομωτική ερώτηση που, με μαθηματική βεβαιότητα, θα σου κάνει κάποια στιγμή το παιδί "σου" ("γιατί εγώ δεν έχω μαμά / μπαμπά όπως τα άλλα παιδάκια;") συνιστά ευθεία αμφισβήτηση και απαξίωση των βιολογικών ταυτοτήτων (άντρας / γυναίκα, πατέρας / μητέρα) και του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού των άλλων. Επιπλέον, δεν μπορεί να μην πάει ο νους στο ότι αυτή η αριθμοποίηση / υποβάθμιση των γονεϊκών ρόλων μπορεί να οδηγήσει σε περεταίρω αριθμοποιήσεις όπως "γονέας 3", "γονέας 4" κλπ. (ή μήπως επιδιώκεται ακριβώς γι' αυτό;). 

    "Και οι έρευνες που αφορούν σε παιδιά ομοφυλόφιλων ζευγαριών και δείχνουν ότι τα παιδιά αυτά δεν έχουν καμμία διαφορά από τα των ετεροφυλόφιλων;" θα αντιτάξει κάποιος "δικαιωματιστής". 

    Καταρχήν οι έρευνες αυτές είναι ελάχιστες γιατί αφορούν σε πολύ μικρό δείγμα του πληθυσμού και στο όχι απαραίτητο (=μακρό) βάθος χρόνου. Αυτό και μόνο τις καθιστά ανεπαρκείς και ανεπαρκώς αξιόπιστες (δεν θα πω αναξιόπιστες). Δεύτερον, οι έρευνες αυτές εστιάζουν σε τέσσερα μόνο ζητήματα: τον σεξουαλικό προσανατολισμό των παιδιών αυτών των οικογενειών (όπου πράγματι φαίνεται ότι δεν επηρεάζεται από εκείνον των "γονέων" τους), την εφηβική παραβατικότητα (όπου επίσης δεν φαίνεται μικρότερη ή μεγαλύτερη από εκείνη των παιδιών ετεροφυλόφιλων γονέων), τις μαθησιακές ικανότητες (όπου επίσης δεν φαίνεται κάποια διαφορά) και την έναρξη της επαγγελματικής ανέλιξης (όπου επίσης δεν εντοπίζονται διαφορές). Οι έρευνες δηλαδή (παραβλέποντας το ανεπαρκές δείγμα) αφορούν αποκλειστικά σε εξωτερικά γνωρίσματα και χαρακτηριστικά αυτών των παιδιών και σταματούν λίγο μετά την ενηλικίωση και την είσοδο στη λεγόμενη αγορά εργασίας. Που σημαίνει ότι τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά της ανάπτυξης αυτών των παιδιών (η διαμόρφωση του συνολικού ψυχισμού τους) εξακολουθούν να μας διαφεύγουν. 

   Επιπλέον οι έρευνες διακρίνουν απλοϊκά μόνο σε ετεροφυλόφιλα και ομοφυλόφιλα ζευγάρια γονέων ενώ είναι γνωστό ότι τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια διακρίνονται σε ομοφυλόφιλα αρσενικά και ομοφυλόφιλα θηλυκά (και άρα με αναπόφευκτα διαφορετική επίδραση στον ψυχισμό των παιδιών). Αλλά και οι οικογένειες ετεροφυλόφιλων ζευγαριών διακρίνονται επίσης σε εκείνες με δύο γονείς (οι οποίες με τη σειρά τους διακρίνονται ως προς το αν υφίσταται γάμος / συστέγαση, ή διαζύγιο), τις μονογονεϊκές (όπως π.χ. συμβαίνει αν ο ένας γονέας έχει αποβιώσει, ή αγνοείται κλπ.) και τις αγονεϊκές (όπου το παιδί μεγαλώνει με παππού / γιαγιά ή άλλους συγγενείς - για να μην αναφέρουμε τα παιδιά των ορφανοτροφείων)  με επίσης διαπιστωμένες διαφορές επίδρασης στον ψυχισμό των αντίστοιχων παιδιών, όπως δείχνουν  μεθοδολογικά απείρως εγκυρότερες έρευνες (και μια ερώτηση: είναι δυνατόν να αναδεικνύουν τόσες ψυχικές αποκλίσεις οι έρευνες που έχουν γίνει μεταξύ παιδιών των διαφόρων κατηγοριών ετεροφυλόφιλης γονεϊκότητας και να μην υπάρχει καμμία μεταξύ ετεροφυλόφιλης και ομοφυλόφιλης γονεϊκότητας ή μεταξύ ομοφυλόφιλων γονεϊκοτήτων, όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι διάφοροι αυτόκλητοι εργολάβοι της ψυχικής υγείας;). Συνεπώς οι έρευνες του είδους που επικαλούνται οι "δικαιωματιστές" πάσχουν από τα πλέον κλασικά μεθοδολογικά λάθη. Να "πειραματιστούμε" λοιπόν, όπως διεκδικούν οι "δικαιωματιστές"; Συνάδει ο "πειραματισμός" με τα δικαιώματα των παιδιών; 

   "Ναι αλλά υπάρχουν παιδιά που μεγαλώνουν ήδη με ομοφυλόφιλους γονείς. Αυτά να μην έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα άλλα παιδιά;" 

    Eδώ πρόκειται για κλασική στρεψόδικη ερώτηση, βγαλμένη από την εξίσου κλασική κινηματική κουτοπονηριά (λοάτκι, φεμιναζισμός κλπ): τα παιδιά αυτά απολαμβάνουν ήδη πλήρη δικαιώματα ως προς τη ζωή, την ασφάλεια και την ανάπτυξή τους (εκτός από ένα: το να έχουν μάνα και πατέρα). Επιπλέον το σύμφωνο συμβίωσης μπορεί να υπερκαλύψει (με ελάχιστες προσθήκες, αν χρειάζεται) τα όποια "κενά" επινοούν οι "δικαιωματιστές". 

                                                   

    Όπως επίσης πλήρη δικαιώματα (στον λεγόμενο δυτικό κόσμο) απολαμβάνουν και τα ομοφυλόφιλα άτομα και οι γυναίκες. Αν τα ομοφυλόφιλα άτομα εξακολουθούν να μην νιώθουν "αποδεκτά", αυτό δεν μπορεί παρά να οφείλεται (πλέον) στο ότι τα ίδια δεν αποδέχονται τον εαυτό τους (με τους φυσικούς περιορισμούς που έχει ο κάθε εαυτός ανεξαρτήτως σεξουαλικού ή άλλου προσανατολισμού). Ο χωρίς πάτο "δικαιωματισμός" το μόνο δικαίωμα που καταφέρνει να δίνει, είναι στον κάθε Μπέο, Βορίδη και Εκκλησία Α.Ε. ώστε να παρουσιάζονται σαν θεματοφύλακες του αυτονόητου και με την ευκαιρία να βγάζουν από τον απόπατο τον πατριώτη ελληνοχριστιανό Βρυκόλακα.

   Η ομοφυλοφιλία δεν είναι ούτε διαστροφή ούτε ανωμαλία (μόνο ο βιασμός είναι). Αυτό είναι κάτι που (επιτέλους) η κοινωνία έχει αρχίσει για τα καλά να κατανοεί. Αλλά αν τα περισσότερα ομοφυλόφιλα άτομα προκειμένου να νιώσουν "αποδεκτά", εξακολουθούν να έχουν σαν σημαία την (εγγενή και όχι κοινωνικά δημιουργημένη) δυσφορία φύλου τους και να απαιτούν από τα ετεροφυλόφιλα να αποποιηθούν τη βιολογική ταυτότητά τους (ή και να αρχίσουν να "πειραματίζονται" σεξουαλικά για να βρουν τι είναι, όπως προέτρεπε τους έφηβους και έφηβες ένα φιλμ(2) που προβλήθηκε προ ετών επίσημα στα βρετανικά σχολεία),  μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ, και να δούμε αντιομοφυλοφιλικούς διωγμούς και πισωγύρισμα σε βαρβαρότητες, που δεν θα έχει δει ποτέ κανείς. 

  Προ ημερών μάλιστα σε γνωστό "πολιτικά ορθό" διαδικτυακό βόθρο (the press project) τσαμπουνήθηκε μετ' απολύτου σοβαροφάνειας και η "άποψη" ότι το ετεροφυλόφιλο σεξ δεν διαθέτει την πνευματικότητα του ομοφυλόφιλου, γιατί είναι υπερβολικά προσκολλημένο... στη βιολογία / τεκνοποίηση (!).

    Τα ομοφυλόφιλα άτομα στην πλειοψηφία τους (αλλά και ο φεμιναζισμός και κάθε άλλη έκφανση του πολιτικά ορθού νεοφασισμού που θέλει να λογοκρίνει ακόμα και τον Αριστοφάνη, τον Όμηρο, τον Σαίξπηρ ή τον Μαρκ Τουαίην) δείχνουν ότι δεν σκοπεύουν να ησυχάσουν (εσωτερικά) και να ζήσουν σε στοιχειώδη αρμονία με τον εαυτό τους αν δεν επιτύχουν την αποδόμηση κάθε μορφής βασικής (=μη επίκτητης) ταυτότητας: φύλα, λειτουργίες και ρόλοι που συνδέονται εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια μεταξύ τους, πρέπει να κηρυχθούν ανύπαρκτα μόνο και μόνο για να νιώθουν άνετα κάποιοι που αντιμετωπίζουν εκ γενετής (και όχι εξαιτίας της κοινωνίας) πρόβλημα βασικής ταυτότητας. Γιατί, αν η κοινωνία κατά ιστορικές περιόδους επιδείνωνε το πρόβλημά τους (λόγω του ότι δεν γνώριζε πώς να το αντιμετωπίσει), σήμερα που δεν τους θεωρεί πια άρρωστους, αυτοί εξακολουθούν εξόφθαλμα να νιώθουν έτσι. Απόδειξη το ότι με την παραμικρή διαφωνία που θα συναντήσουν, συκοφαντούν και στιγματίζουν ως "ομοφοβικούς" και "οπισθοδρομικούς", ακόμα και ανθρώπους που είχαν σταθεί δίπλα τους (και ίσως συγκινδυνεύσει) σε κάποιες άλλες μαύρες εποχές... 

   

   Και κάτι αξιοπρόσεκτο για περαιτέρω σκέψεις: ας υπενθυμιστεί ότι ο εν Ελλάδι "πολιτικά ορθός" νεοφασισμός, θεμελιώδεις συνιστώσες του οποίου αποτελούν οι ρωμηοί λοατκι και οι ρωμηές φεμιναζί, πριν τρία χρόνια επεδείκνυε τζιχαντιστικό οίστρο κατά του νομοσχεδίου για τη συνεπιμέλεια των τέκνων διαζευγμένων γονέων. Δηλαδή, ενώ στην περίπτωση των διαζευγμένων ετεροφυλόφιλων ζευγαριών αρνείτο στα παιδιά να συνεχίσουν να έχουν δύο γονείς (απαιτώντας να συνεχίσει να δίνεται η επιμέλεια στη μητέρα, για να χτυπηθεί... η "πατριαρχία"), σήμερα διεκδικεί υποκριτικά να έχουν δύο "γονείς" τα "τέκνα" των ομοφυλόφιλων μόνο ζευγαριών. Δύο μέτρα και δύο σταθμά λοιπόν, αναλόγως με το αν το παιδί προέρχεται από ετεροφυλόφιλη ή ομοφυλόφιλη γονεϊκότητα; Θα φανούν τουλάχιστον συνεπείς στην περίπτωση των (πολύ περισσοτέρων⁽³⁾ από όσο στους ετεροφυλόφιλους) διαζυγίων ομοφυλόφιλων "γονέων", εφαρμόζοντας την τόσο αγαπητή τους αποκλειστική επιμέλεια υπέρ του σπερματοδότη ή ωαριοδότη "γονέα"; 

   Θ. Λ.

Παραπομπές

(1) ΝΔ: Ξεκίνησε το «φροντιστήριο» στους γαλάζιους βουλευτές σχετικά με τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών

(2) ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΣΤΑ ΒΡΕΤΑΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Α/Α: 582951

Έντυπο: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Ημ/νία: 31/01/2000

Σελίδα: 15

Κατηγορία: Κόσμος

Στη Βρετανία φιλμ ερωτικής διαπαιδαγώγησης για μαθητές κατηγορείται ότι προωθεί την ομοφυλοφιλία

Της Ιωάννας Νιαώτη

Λονδίνο

«Αποδοχή ή προτροπή;»

Διχάζει τη βρετανική κοινωνία ένα φιλμάκι για την ομοφυλοφιλία, που προβάλλεται στα σχολεία στο πλαίσιο της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των μαθητών.

«Πέρα από αυτή τη φάση -οδηγός για την καταπολέμηση του φόβου για την ομοφιλοφυλία» ονομάζεται το φιλμάκι, διάρκειας 14 λεπτών, που συνοδεύεται από έντυπο υλικό και προβάλλεται μέχρι στιγμής σε μαθητές 14-16 ετών σε 180 σχολεία στη Μ. Βρετανία.

Αφηγητής είναι ένας νεαρός φοιτητής κολεγίου, ο Καρλ, και συμβουλεύει τους νεαρούς μαθητές ότι πρέπει να πειραματιστούν ερωτικά με άτομα του άλλου αλλά και του ίδιου φύλου για να διαπιστώσουν με ποιο από τα δύο φύλα βρίσκουν ερωτική ολοκλήρωση και αισθάνονται άνετα. Αλλοι ήρωες μοιράζονται με τους μαθητές τις εμπειρίες τους όταν αποκάλυψαν τον ερωτικό τους προσανατολισμό στους γονείς τους, περιγράφουν τις αντιδράσεις του περίγυρού τους και συμβουλεύουν: «Είναι καλύτερο να είσαι ειλικρινής για τις ερωτικές σου προτιμήσεις πρώτα στον εαυτό σου και μετά στους άλλους. Η ερωτική καταπίεση οδηγεί σε απόγνωση και μελλοντικά ίσως και σε διαταραχές της προσωπικότητας». Στο τελευταίο μέρος του βίντεο οι μαθητές καλούνται να συζητήσουν εάν ο 15χρονος Μαρκ θα πρέπει ή όχι να κάνει έρωτα χωρίς προφυλακτικό με το φίλο του.

Το φιλμάκι, κόστους περίπου 5 εκατ. δρχ., δημιουργήθηκε πέρυσι για το κυβερνητικό πρόγραμμα ερωτικής διαπαιδαγώγησης των μαθητών στα σχολεία, με συνεργασία του υπουργείου Παιδείας και της εταιρείας Avon. Εκπρόσωπος της Avon, η οποία σε συνεργασία με την κυβέρνηση παράγει ενημερωτικό οπτικοακουστικό υλικό για θέματα υγείας, δήλωσε: «Το φιλμάκι δημιουργήθηκε με σκοπό να προωθήσει την αξία της αποδοχής των συνανθρώπων μας, όποιες κι αν είναι οι ερωτικές τους προτιμήσεις».

«Λάθος κατεύθυνση»

Γονείς, όμως, και εκπαιδευτικοί έχουν διαφορετική άποψη και τα υπουργεία Παιδείας και Υγείας δέχθηκαν εκατοντάδες τηλεφωνήματα για την απόσυρση του ενημερωτικού πακέτου από τα σχολεία «γιατί έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 28 του εκπαιδευτικού κώδικα, που απαγορεύει την προώθηση της ομοφυλοφιλίας στο σχολείο».

«Το βίντεο κατευθύνει το μυαλό των νεαρών εφήβων σε περιοχές που δεν θα έπρεπε φυσιολογικά να πηγαίνουν. Είναι άλλο θέμα να μαθαίνουμε τα παιδιά μας να αποδέχονται τους συνανθρώπους τους και άλλο να τα ενθαρρύνουμε να πειραματιστούν», δήλωσε η Βάλερι Ρίτσαρντς, εκπρόσωπος της οργάνωσης «Εφηβοι και Γονείς» και τόνισε: «Δεν επιζητούμε την άγνοια, αλλά δεν μπορούμε να φθάνουμε και στην άλλη άκρη».

«Ελάχιστοι γονείς θα ήθελαν να εκτίθενται τα παιδιά τους σε τέτοια ερεθίσματα. Το πακέτο έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τον εκπαιδευτικό κώδικα», δήλωσε ο βουλευτής Λίαμ Φοξ, εκπρόσωπος των Συντηρητικών στα θέματα υγείας, και πρότεινε στην κυβέρνηση «να αναπροσαρμόσει το ενημερωτικό πακέτο».

Ακόμη και οι ίδιοι οι μαθητές παρουσιάζονται «μπερδεμένοι». Σε μίνι συνεντεύξεις τους στις κυριακάτικες εφημερίδες άλλοι παρουσιάζονται «ευτυχισμένοι που επιτέλους η αλήθεια βγαίνει στη φόρα» και άλλοι προβληματισμένοι για τη σύνδεση της αποδοχής των ομοφυλόφιλων με τις προτάσεις για ερωτικό πειραματισμό. Ο υπεύθυνος επιθεωρητής για όλα τα βρετανικά σχολεία, Κρις Γούντχεντ, υπερασπίστηκε το φιλμάκι λέγοντας: «Δεν έχει αρνητική επίδραση στα παιδιά. Δεν είναι αντίθετο με τον κώδικα. Αντίθετα, διευκολύνει τους δασκάλους να αποτρέπουν τις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες παιδιά βασανίζονται από τους συμμαθητές τους λόγω του ερωτικού τους προσανατολισμού».

Λεζάντες: «Άλλο να μην ντρέπεσαι γι' αυτό που είσαι και άλλο να πειραματίζεσαι για να το βρεις», λένε οι πολέμιοι του φιλμ

Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

Θέμα: ΔΙΕΘΝΗ

(3) How different are the adult children of parents who have same-sex relationships? Findings from the New Family Structures Study

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0049089X12000610

   Δείτε επίσης:

- Η ενδοοικογενειακή βία στις LGBT σχέσεις είναι 8 φορές υψηλότερη από αυτή των ετεροφυλόφιλων ατόμων σύμφωνα με έκθεση του U.S. Department of Justice (DOJ)

- Η λεσβιακή βία και η απόκρυψή της από τον φεμινισμό (Ο.Δ.Ε.Μ.)

- Η ενδοοικογενειακή βία είναι υψηλότερη στα ομόφυλα ζευγάρια  (του Γιώργου Μοίρα, politispress.gr

-Πληθωρισμός του δικαιωματισμού - Ένα νομοσχέδιο που δημιουργεί περισσότερα προβλήματα από αυτά τα οποία υποτίθεται πως λύνει (του Σωτήρη Μηλιώνη, Huffington Post)

- Το αφήγημα περί ανυπαρξίας των φύλων και ο μανδύας περί ισότητας δικαιωμάτων (του Κώστα Γρίβα, από το slpress)

- Το Δικαίωμα Υπέρβασης της Ανθρώπινης Φύσης (της ψυχολόγου Βιβής Φατούρου)

- Η Woke Κουλτούρα ως Κυρίαρχη Ιδεολογία της Μετα-ανθρώπινης Κοινωνίας (της ψυχολόγου Βιβής Φατούρου

- Από το fb ΟΔΕΜ: Σύμφωνα με κυβερνητική οδηγία της Γραμματείας Ισότηταs τηs Αγγλίαs, η ενδοοικογενειακή βία κατά των αvτρώv, των αγοριώv, ακόμα και η συντροφική βία αvάμεσα σε ζευγάρια λεσβιώv κατηγοριοποιείται ως βία «κατά τωv γυvαικώv». Κατά αυτόν τον τρόπο δεν φαίνεται πουθενά στατιστικά η ενδοοικογενειακή βία που ασκούν οι γυvαiκες, και ο γενικός όρos "ομπρέλα" που χρησιμοποιούν καθιστά την βία κατά των ανδρώv ξανά αόρατη:

https://data.parliament.uk/DepositedPapers/Files/DEP2022-0294/Supporting_Male_Victims_March_2022.pdf

- Από το fb ΟΔΕΜ: Σύμφωνα με τα επίσημα στατιστικά της Ελληνικής Αστυνομίας παραπάνω από το 1/3 (36,7%) των εγκλημάτωv κατά της ζωής εiχαν ως θύτες γυvαiκες το 2022. Εν ολίγοις σχεδόν 4 στα 10 εγκλήματα κατά της ζωής τον περασμένο χρόνο στην Ελλάδα έγιναν από γυvαiκες. Για πόσα από αυτά διαβάσαμε στα ΜΜΕ;

https://www.astynomia.gr/file/2023/04/epetirida2022.pdf