"Left is really good at telling people off, which just makes everyone think: fuck off"
(Nicky Wire, μπασίστας και κύριος στιχουργός των ουαλών Manic Street Preachers, σε πρόσφατη συνέντευξή του για τον τελευταίο δίσκο του συγκροτήματος)
To αφήνω αμετάφραστο για να μην χαθεί η ευρηματική ομοιοκαταληξία.
Σε ελεύθερη όμως απόδοση λέει περίπου ότι, η αριστερά είναι ειδική στο να κουνάει το δάχτυλο στον κόσμο, με τρόπο που εκείνος να σκέφτεται "άντε γαμηθείτε".
Στην πραγματικότητα βέβαια αυτό λίγο πολύ ίσχυε ανέκαθεν: o δογματισμός, ο εξυπνακισμός, η ηθικολογία, το κήρυγμα, το καπέλωμα κλπ. πάντα απωθούσαν τους στοιχειωδώς ευφυείς από το να μαντρωθούν οπουδήποτε (όσο για τους λιγότερο ευφυείς, προτιμούσαν πάντα άλλες "λύσεις" φαινομενικά λιγότερο δογματικές και ηθικολογικές). Απλώς μετά από ενάμισυ αιώνα απολύτως αναμενόμενων στραπάτσων και πανωλεθριών (που μάλιστα είχαν προβλεφθεί κατά γράμμα από τους αναρχικούς πολλές δεκαετίες πριν συμβούν), ανακολουθιών, παλινωδιών, μαζικών εγκλημάτων, ψευτοαναθεωρήσεων, στρουθοκαμηλισμών, διαφόρων γελοιοτήτων (όπως ο υπερθεματισμός στη woke ατζέντα του καπιταλισμού και η απελπισμένη διεκδίκηση της ιδεολογικής "πατέντας"), και γενικώς κρυψίματος πίσω από το δαχτυλάκι της, η παγκόσμια αριστερά έχει γίνει απροκάλυπτα πλέον αυτό που περιγράφει ο Wire. Κάτι δηλαδή σαν τους χριστιανούς (ή και άλλους) παπάδες.
Και για να μη νομίζουν κάποιοι ότι πρόκειται για κάποιον "χθεσινό", αυτά τα έλεγε πάνω από τριάντα χρόνια πριν:
Manic Sreet Preachers - P.C.P (Political Correctness Party), 1994
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου